νεοτροπικός

-ή, -ό

1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον βιογεωγραφικό και φυτογεωγραφικό χώρο που εκτείνεται από τη μεξικανική έρημο ώς την Ανταρκτική

2. φρ. α) «νεοτροπική περιοχή» — βιογεωγραφική περιοχή που εκτείνεται στον χώρο αυτό

β) «νεοτροπικό βασίλειο» — φυτογεωγραφική περιοχή που αντιστοιχεί στη νεοτροπική περιοχή.

[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. neotropic (< νε[ο]- + τροπικός < τρόπος)].